بررسی میزان ازدواج های خویشاوندی و شیوع ناهنجاری های مادرزادی در آن ها در مقایسه با ازدواج های غیر خویشاوندی

سابقه وهدف : بررسی مطالعات مختلف نشان داده اند که میزان بروز ناهنجاری های مادرزادی در ازدواج های خویشاوندی بیشتر از ازدواج های غیرخویشاوندی است. از آنجائیکه آمار ازدواج های فامیلی در کشور ما بالا است، هدف از انجام این تحقیق تعیین میزان ازدواج های خویشاوندی و شیوع آنومالی های مادرزادی در مقایسه با موارد ازدواج های غیر خویشاوندی می باشد. مواد و روش ها : مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی است. جمعیت مورد مطالعه، 928 زوج بودند. از این تعداد زوج 358 مورد ازدواج خویشاوندی و 570 مورد ازدواج غیر خویشاوندی داشتند. مطالعه بر مبنای متغیرهایی چون سن والدین، میزان ازدواج های خویشاوندی و غیر خویشاوندی و نوع آنومالی در فرزندان (در صورت وجود) بود. برای جمع آوری اطلاعات از روش پرسشنامه و ملاقات رو در رو و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مربع کای (با سطح معنی داری 05/0 < p ) استفاده شد. یافته ها : میانگین سن والدین در دو گروه ازدواج های خویشاوند و غیرخویشاوند یکسان بود. میزان ازدواج های خویشاوندی در مطالعه حاضر 57/38% بدست آمد. از مجموع 37 نفر فرزندان با ناهنجاری های آشکار، 26 مورد ( 26/7%) نتیجه ازدواج های خویشاوندی و 11 مورد ( 92/1%) حاصل ازدواج های غیرخویشاوندی بودند و میزان آنومالی ها در ازدواج های فامیلی 78/3 برابر ازدواج های غیر فامیلی بود. نتیجه گیری: از یافته های این مطالعه چنین نتیجه گیری می شود که فراوانی نسبی ناهنجاری های مادرزادی در ازدواج های خویشاوندی بیشتر از ازدواج های غیرخویشاوندی بود. با توجه به نقش مؤثر ازدواج های خویشاوندی در ایجاد ناهنجاری های مادرزادی، انجام برنامه های آموزش، آگاهی دهی و مشاوره ژنتیک زوجین در پیشگیری از بروز ناهنجاری های مادرزادی ضرورت دارد.